Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

Έρωτας!

Τι είναι τελικά έρωτας; Έρωτας είναι να νιώθεις πράγματα για κάποιον που στην ουσία δεν τον ξέρεις καλά; Είναι να προσπαθείς επί ένα χρόνο να τον έχεις δίπλα σου χωρίς αποτέλεσμα και αντί να απογοητεύεσαι να επιμένεις περισσότερο; Είναι να νοιάζεσαι πραγματικά γι' αυτόν τόσο που να θέλεις να τον βλέπεις πάντα να γελάει; Είναι να θέλεις να είσαι δίπλα του όταν ξέρεις ότι έχει κάποιο πρόβλημα, άσχετο αν δεν μπορείς; Είναι να φτιάχνει όλη σου η μέρα απλά και μόνο βλέποντας τον από μακριά, ακόμη και αν δεν τον έχεις; Είναι όταν φεύγει κάπου ταξίδι εσένα το μόνο που σε νοιάζει είναι να γυρίσει πίσω σώος, μόνο και μόνο για να μπορείς να τον βλέπεις; Είναι να τον σκέφτεσαι συνέχεια και να προσεύχεσαι να τον έχεις κάποια στιγμή δίπλα σου; Γιατί αν ο έρωτας είναι όλα αυτά τότε ναι, νομίζω ότι είμαι τρελά ερωτευμένη. Και εύχομαι πραγματικά να μου έδινε την ευκαιρία να του πω πώς ακριβώς νιώθω για εκείνον. Ίσως να μην του άρεσουν αυτά που θα ακούσει, αλλά τουλάχιστον εγώ θα τα έχω βγάλει από μέσα μου.

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

One-night-stand ή σχέση;

Μιας και είμαι γυναίκα θα μιλήσω για το δικό μου φύλο. Γνωρίζω γυναίκες που δεν έχουν πρόβλημα να κοιμηθούν με κάποιον για μια βραδιά. Γνωρίζω όμως και άλλες που δεν μπορούν να πάνε με κάποιον αν δεν έχουν σχέση. Υπάρχουν όμως και οι γυναίκες που απλά δεν το έχουν δοκιμάσει. Μέσα σε αυτές ήμουν κι εγώ. Πάντα προτιμούσα να έχω μια σχέση πριν προχωρήσω στη σεξουαλική πράξη. Δεν κατέκρινα ποτέ τις γυναίκες που έκαναν one-night-stand, απλά δεν με τραβούσε εμένα. Μέχρι που βρέθηκα σε μια φάση στη ζωή μου όπου τα έφεραν έτσι οι συγκυρίες και πήγα με κάποιον για ένα βράδυ. Δεν ήταν κάποιος άγνωστος, ίσα-ίσα μάλιστα ήταν κάποιος που ήθελα πολύ. Απλά στη φάση που βρισκόμουν δεν ήθελα σχέση. Και μου άρεσε πολύ. Σταμάτησα να βλέπω το όλο θέμα τόσο αρνητικά. Στην τελική μην κρίνεις κάτι αν δεν το δοκιμάσεις. Απλά μετά άρχισα να σκέφτομαι ότι υπάρχουν γυναίκες που τους τραβάει περισσότερο να κοιμηθούν με κάποιον για μια νύχτα αντί για μια σχέση και το αντίστροφο. Και άρχισα να αναρωτιέμαι: Τελικά τι είναι πιο ωραίο, ένα one-night-stand ή μια σχέση;

Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Άντρες!

Τους θάβουμε, τους κακολογούμε, τους βρίζουμε αλλά δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτούς. Εγώ προσωπικά δεν μπορώ να σκεφτώ πώς θα ήταν η ζωή μου αν έβγαινα έξω και δεν θαύμαζα έστω έναν ωραίο άντρα. Το πρόβλημα δεν αρχίζει όταν κοιτάς πολλούς αλλά έναν. Όταν αποφασίζεις ότι φτάνει πια το παιχνίδι με τα μάτια, αυτός μ' αρέσει και θέλω να είμαι μαζί του. Και προσπαθείς να τον κατακτήσεις. Αν τα καταφέρεις σε παραδέχομαι. Αλλά αν παίζετε το πόσο καιρό μπορούμε να κοιταζόμαστε χωρίς να γίνει τίποτα μεταξύ μας, τότε κάτι δεν πάει καλά. Οι γυναίκες είμαστε πράγματι υπεραναλυτικές. Αν ο άλλος δεν κάνει κίνηση δε μας θέλει. (Υπάρχει φυσικά και η πιθανότητα να προτιμά άτομα του ίδιου φύλου, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.) Και προφανώς μας κοιτάει είτε για να πει στους φίλους του αυτή με θέλει, είτε για να του ανέβει το ηθικό που τον θέλουν πολλές. Κι εμείς καθόμαστε ώρες επί ωρών σε μια καφετέρια λέγοντας τι μπορεί να συμβαίνει και ερμηνεύοντας όπως μας συμφέρει κάθε του κίνηση. Δεν βγάζω την ουρά μου απ' έξω, ίσα ίσα. Εγώ το κάνω πιο πολύ απ' όλες. Με πιάνει το πείσμα μου και ο εγωισμός μου. Αναρωτιέμαι όμως ώρες-ώρες τι μαζοχισμός είναι αυτός; Μήπως πρέπει όλες μας να πάρουμε απόφαση από νωρίς αυτό που λέει και ο τίτλος της ταινίας: Απλώς δε σε γουστάρει;

Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Μισογεμάτο ή μισοάδειο;

Γιατί μερικοί άνθρωποι είναι τόσο απαισιόδοξοι δεν μπορώ να καταλάβω. Η ζωή είναι τόσο μικρή για να τα βλέπουμε όλα μαύρα. Τους λες κάτι που ελπίζεις, που εύχεσαι ή ακόμη και που έγινε και εκείνοι αντί να χαρούν μαζί σου, σου ρίχνουν αμέσως τη διάθεση λέγοντας πράγματα αρνητικά. Δηλαδή πόσο θα τους πειράξει αν για μια φορά στη ζωή τους σου πουν και κάτι θετικό; Πόσο δύσκολο είναι να συμμερίζεσαι την χαρά κάποιου; Δεν είπα να κοροϊδεύεις τον άλλο και να του λες ψέμματα. Πρέπει κάποιες φορές να προσγειώνεις τους ανθρώπους όταν βλέπεις ότι ξεφεύγουν, αλλά αυτό απ' το να τους κόβεις τα φτερά πριν ακόμη τα ανοίξουν είναι απάνθρωπο. Στη ζωή μου πάντα ήμουν αισιόδοξος άνθρωπος. Πάντα έβλεπα το ποτήρι μισογεμάτο, όπως λέμε αλλιώς. Κάποιες φορές ίσως μου αρέσει να ονειροπολώ λίγο περισσότερο και ναι, για μένα η ελπίδα πράγματι πεθαίνει τελευταία. Και πεθαίνει όταν γίνεται κάτι πολύ τρομερό. Και θα συνεχίσω να είμαι, παρά τα όσα λένε οι άλλοι. Αν θέλουν να ζουν σε ένα κόσμο άσχημο είναι δικαίωμά τους.  Αλλά μακριά από μένα οι αρνητικές τους διαθέσεις και απόψεις. Ας τις κρατήσουν για τον εαυτό τους.

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Ζώδια και ζωή

Δεν μπορώ να πω ότι πιστεύω απόλυτα στα ζώδια ή ότι δεν κάνω τίποτα στη ζωή μου αν δε συμβουλευτώ τον αστρολόγο μου. Υπάρχουν και τέτοιοι άνθρωποι το ξέρω. Αλλά τελευταία έχω αρχίσει να πιστεύω ότι τα ζώδια τελικά ίσως και να παίζουν ρόλο στη ζωή μας. Περισσότερο βλέπω ότι στους ανθρώπους βλέπεις όντως τα χαρακτηριστικά που έχει το ζώδιο τους. Αν όχι όλα τουλάχιστον τα περισσότερα. Φυσικά αυτό δεν είναι απόλυτο και δεν σημαίνει ότι μπορείς να κρίνεις έναν άνθρωπο μόνο απ' το ζώδιο του, αλλά τελευταία όταν συζητάω με ανθρώπους βλέπω στο πρόσωπό τους-και στον εαυτό μου φυσικά-πολλά απ' τα χαρακτηριστικά που έχει το αντίστοιχο ζώδιο. Επιπλέον, τελευταίες μέρες διαβάζω λίγο πιο εντατικά το ζώδιο μου για να δω κατά πόσο μέσα πέφτει. Και πραγματικά τις περισσότερες φορές έχει δίκιο και είναι σαν να γράφει για μενα. Είναι περίεργο τελικά και αναρωτιέμαι: βγαίνουν όντως αληθινά τα ζώδια ή απλά είναι θέμα πίστης; Μόνο οι άνθρωποι που τα πιστεύουν τα ερμηνεύουν όπως τους συμφέρει ή ισχύουν για όλους; Απλή περιέργεια!

Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

Σπίτι μου, σπιτάκι μου

Δεν βγήκε τυχαία αυτή η φράση. Πόσο υπέροχα νιώθω όταν γυρίζω στην πόλη μου, στο σπίτι μου. Τι τέλεια που περνάω όποτε έρχομαι! Ζω τα πιο υπέροχα Σαββατοκύριακα. Καλή είναι και η υπόλοιπη εβδομάδα αλλά σαν τα Σαββατοκύριακα όπου γυρίζω σπίτι μου δεν έχει. Ναι, έζησα 4 υπέροχα φοιτητικά χρόνια που θα τα θυμάμαι με νοσταλγία αλλά τώρα είμαι σε μια φάση της ζωής μου που έχω βαρεθεί να πηγαινοέρχομαι. Ανυπομονώ τόσο πολύ να γυρίσω πίσω και να ξαναρχίσω τη ζωή μου στην πόλη που μεγάλωσα. Αυτή τη φορά με άλλη ιδιότητα, αυτή της ώριμης εργαζόμενης κοπέλας. Περιμένω πως και πως να περάσουν αυτοί οι 3 μήνες. Και αν αργότερα αλλάξω γνώμη και βαρεθώ μπορώ να φύγω όποτε θέλω. Είναι τέλειο να είσαι ελεύθερη και να μπορείς εσύ να αποφασίζεις για το τι θα κάνεις με τη ζωή σου.

Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

Παντελονάτη συμπεριφορά!

Η γνωστή ιστορία. Κορίτσι εντοπίζει αγόρι. Κορίτσι κοιτάζει αγόρι. Αγόρι κοιτάζει κορίτσι. Και μένουν μόνο στο κοίταγμα! Αυτή δεν κάνει κίνηση γιατί αυτός είναι ο κυνηγός, κι αυτός δεν κάνει κίνηση άγνωστο για ποιο λόγο. Το πρώτο που σκέφτεσαι είναι φυσικά ότι απλώς δε τη γουστάρει. Γιατί συνεχίζει να κοιτάει όμως; Προσωπικά προτιμώ τις σταράτες συμπεριφορές. Αφού βλέπεις ρε άνθρωπε η κοπέλα σε γουστάρει. Πιάσ' την και πες της κι εγώ σε γουστάρω ή ξέρεις δεν μου κάνεις κλικ. Να ξέρει και η κοπέλα πως να κινηθεί. Όχι τίποτα άλλο, αλλά αν βάλει μια κοπέλα στο μυαλό της κάτι θα παλέψει γι' αυτό μέχρι τέλους. Οπότε αν δε θες να σε πρήζει πάνε και μίλα της, είτε θέτικα είτε αρνητικά. Αλλά με καλό τρόπο πάντα. Μην πας και την βρίσεις, γιατί τότε είσαι για τα πανηγύρια. Και μετά λένε οι άντρες ότι τους έχουμε ευνουχίσει και πώς έχουμε γίνει οι θύτες και αυτοί τα θύματα. Με τέτοιες συμπεριφορές πώς να μην αντιστραφούν οι ρόλοι;